سه راه ساده برای اینکه معلم بهتری شویم

1. یک دفترچه یادداشت داشته باشید.

درباره شیوه تدریس خود یادداشت برداری کنید. بنویسید که چه کارهایی می خواهید انجام دهید و هر جلسه یا هر ترم از کلاس های شما چگونه پیش رفته است. آیا شیوه تدریس شما موفقیت آمیز بوده است؟ اگر نه، به نظرتان دلیلش چیست؟ هر از گاهی زمانی را اختصاص به مرور نوشته های پیشین خود کنید. به بررسی این موضوع بپردازید که شیوه های خاص آموزش شما برای چه مطالب درسی موفق بوده و در چه مواردی شکست خورده اند؛ چه شرایطی شما را مایوس کرده اند؛ در چه مواردی حس کرده اید که در مسیر درست قرار دارید و ....
نوشتن این یادداشت ها ممکن است کاری دشوار باشد و به مرور زمان بخواهید از آن صرف نظر کنید. اما راه هایی برای ثبات شما در این زمینه وجود دارد. نخست آنکه زمانی از روز را به آن اختصاص دهید که با آن راحت هستید. انتخاب شما ممکن است اول صبح یا قبل از خوابیدن باشد. مورد دوم آن است که این کار را هر روز انجام دهید؛ حتی اگر به نوشتن جمله «امروز، معمولی بود» قناعت می کنید. سوم آنکه این نوشته ها برای خودتان است. راحت باشید و در کیفیت نگارش خود وسواس به خرج ندهید. در نهایت، هم در انتقاد از خود و هم در ستایش خودتان صداقت به خرج دهید و تعصب به خرج ندهید.

2. یک گروه مباحثه با سایر معلم ها تشکیل دهید.

هر از گاهی (مثلا هر 2 هفته یکبار) با سایر همکاران خود جلسه بگذارید و درباره شیوه های تدریس و مشکلات خود سخن بگویید. از این طریق یک حمایت متقابل برای خود ایجاد می کنید و متوجه می شوید که هر معلمی با مشکلاتی مواجه است. از طرف دیگر، از تجربیات یا راه حل های خلاقانه یکدیگر بهره مند شده و می توانید به رشد یکدیگر کمک کنید.

3. مشاهده کنید.

چه عامل باعث می شود گروه سنی دانش آموزان شما، درس بخوانند؟ چه چیزی در آنها انگیزه ایجاد می کند؟ چگونه با یکدیگر صحبت می کنند و رویاهایشان چیست؟ احتمالا شما به خوبی دانش آموزان خود را در کلاس می شناسید، اما آیا آنها واقعا در کلاس درس، «خودشان» هستند؟ آیا بهتر نیست آنها را در خارج از کلاس درس و یا بین سایر گروه های دانش آموزان مشاهده کنید؟
مکانی را پیدا کنید که بتوانید همسن و سال های دانش آموزان خود را ببینید. برای مشاهده پیش دبستانی ها به پارک بروید؛ برای دیدن نوجوان ها به فودکورت های واقع در مراکز تجاری بروید. ممکن است لازم باشد به محله های دیگر یا حتی شهرهای دیگری بروید تا شناخته نشوید (در غیر اینصورت، رفتار آنها تصنعی خواهد بود). فقط آنها را تماشا کنید. احتمالا از این کار خسته می شوید اما به مرور زمان مواردی به چشمتان می آید که پیش از این، نادیده گرفته بودید. هر چقدر آنها را بهتر بشناسید، معلم بهتری می توانید باشید.